|
Wersja 2,0 |
||
| Piątek, po paru godzinach jazdy dotarłem do ośrodka |  Na lewo same znane twarze |
 na prawo tez sami znajomi |
| Już zacząłem się zastanawiać czy przypadkiem nie najeździłem się jak głupi wkoło Warszawy i nie trafiłem przypadkiem do 2oo, tyle ze nieco przemeblowanych. Te same twarze te same tematy..... To mają być Pierniki?? |  czy tu czy tam - piwo jest takie samo |
 i wygląda na to że nie tylko ja mam takie zdanie |
 Sailor jednak wiedział że nas zaskoczy |
 Ognisko.... zwykłe ognisko |
 Zdecydowanie zmienił się nastrój |
 i zacieśniły kontakty :)) |
 Piwo zaczęło smakować |
 A potem było już normalnie - jak na Piernikach |
 rano przed żurkiem świat wyglądał mniej więcej tak |
 Trzeba było przewietrzyć motury.... |
 i zwyczajowo po winkielkach skoczyć na Słowację |
 Ciekawe dlaczego po Słowackiej stronie nie ma żwiru na asfalcie |
 pokręciliśmy się tu i tam |
 a po powrocie nie mieliśmy gdzie zaparkować :) |
 A Ognisko... mmm |
 papieros i piwko... |
 kombatanckie wspomnienia... |
 wymiana danych :) |
 Ćwiczenie zgryzu.... |
 Tylko zmęczenie przyszło jakby za szybko ;-) |
| Kolejny
ranek przyszedł jak zwykle nieco za wcześnie. W planach mieliśmy krótką
traskę do Przemyśla - w końcu ile można latać po winkielkach. Z drogi Lesko - Krościenko po jakichś 5 km skręciliśmy w lewo w asfaltową drogę, która według mapy miała nas zaprowadzić do Przemyśla. Generalnie, w tej okolicy należy być przyzwyczajonym..... |
 .....że asfalt kończy się szybko..... |
 ...po drodze spotyka się takie budowle... |
 ... a podążając za wzrokiem posągu... |
 ,,,samemu można się zapatrzeć na dłużej.. |
 Pojęcie drogi jest tutaj dosyć umowne |
 A podróż wymaga pewnej determinacji |
 Tym bardziej zdumiewa fakt napotkania zabytku |
 Kościół obronny z przełomu XVI i XVII wieku |
 Gdzie na ścianach zachowały się polichromie |
 Cierpliwie malowane przez zakonników |
 przy blasku świec przez całe lata |
 Przecież przez takie okienka to wiele światła do środka się nie przedostaje... |
 Komórka nie ma tu zasięgu, chociaż właśnie pojawił się asfalt |
 Lecimy dalej...Czas na przemyski system obronny |
 Jak widać na tej mapie wcale nie tak łatwo go znaleźć |
Sam Przemyśl jest w dolnym prawym narożniku tej mapy. Szańce i forty dwóch pierścieni obronnych Twierdzy Przemyśl zaznaczone są na czerwono. Prawdę mówiąc, gdyby nie strażacy, pewnie byśmy nie znaleźli żadnego z tych fortów. Na szczęście zapytani o drogę gdzieś w śródmieściu Przemyśla specjalnie dla nas pilotowali nas przez parę kilometrów do miejsca z którego już nie mogliśmy zabłądzić. |  Po kolejnej szutrowo-gruntowej drodze dotarliśmy na miejsce |
 Parkujemy przed koszarami |
 i idziemy do środka |
 od 1918r trochę tu się zmieniło... |
 ale wejścia do wnętrza cały czas funkcjonują |
 Te w lepszym stanie nawet pozwalają.... |
 ...tunelami dotrzeć do kaponiery... |
 wszystkie eksponaty zgromadzone są w prywatnym muzeum w ocalałych budynkach |
 pamiętacie takie teksty na murach? Tu są |
Zwiedzamy ekspozycję a potem korzystając z BARDZO przyjaźnie nastawionej do motocyklistów obsługi muzeum, nigdzie na mapie nie zaznaczonym skrótem, przez nie istniejący na mapie most, za to cały czas asfaltem, omijając Przemyśl wracamy na wieczorną imprezę do Zwierzynia |
 i znowu nie ma gdzie zaparkować ;-) |
 za to jest z kim pogadać :) |
 no i właśnie zaczęły się konkurencje o karton piwa |
 Dziewczyny! - machanie "zwisem" wcale nie jest takie proste ;-) |
 a ja i tak spróbuję! |
 walka była zacięta! |
 Nie bardzo wiem co to za konkurencja... |
 może to jakieś nowe ochraniacze na moto? |
 Wersja dwuosobowa najbardziej mi się podobała ;-) |
 W czymś takim nie da się zgubić plecaczka |
 a jakie przy okazji doznania estetyczne ;-) |
 czas na chwile prawdy..... |
 Tradycyjny test furmana |
 tyle że w wersji na moto |
 Skupienie na twarzy zawodnika mówi samo za siebie |
 Wygrywający dostanie karton piwa... |
Nie podam kto wygrał bo to się nie liczyło, bo startował na skuterze, a nie na motocyklu i za karę wypiliśmy mu całe wygrane piwo.... |  a spragnieni motocykliści dostali drugą szansę |
 pokazania jak są szybcy i dokładni |
 jaki mają zasięg ramion... |
 i jak motocykl potrafi współpracować |
 Chociaż nic z tego nie ma bo nie pije piwa... |
 Slalom narąbanego motocyklisty to kolejna zabawa |
 Dlaczego narąbanego? Bo wolno i bez podpórki |
 pomiędzy puszkami z piwem to tylko narąbany spokojnie przejedzie :)) |
 Przecież każdy inny nie zostawi na drodze samotnej puszki z piwem! |
 Nie minie jej obojętnie |
 pewnie dlatego na egzaminie zamiast puszek są pachołki :( |
 Żeby nie było że kłamię - tu widać że nagroda była realna |
 i byli tacy co jej skosztowali |
 ale to dopiero nieco później - przy ognisku |
 zażerając się kiełbaskami |
 no właśnie - zażerając.... |
 Motocyklista wie jak należy złapać manetkę :))) |
 Nie napiszę jaki podpis mi tu przyszedł do głowy - jeszcze ktoś uwierzy że to prawda ... |
 Zobacz mam tu coś fajnego ;) |
| ach ! Byłbym zapomniał! była jeszcze demonstracja pozycji... |
||
 tak się jeździ na turystyku |
 tak czoperem we dwójkę |
 a tak na sporcie... |
 a co wy tam wiecie o sportach.... |
 nieważne.. a ja mam piwko! |
 chyba trochę odpocznę.... |
 słuchajcie - gasimy światło... |
No i zgasło światło i było za ciemno żebym mógł
robić zdjęcia więc odłożyłem aparat
Rano było jak zwykle więc się nie będę rozpisywał Tak czy siak w planach miałem wyjazd do Lwowa. |
Na granicy w Krościenku spotkaliśmy kilkanaście motocykli BMW - w sumie na przejściu było coś koło 30 maszyn. Chyba po to żeby się nas szybciej pozbyć, jeden z dwóch pasów do odprawy był doraźnie przeznaczony tylko dla motocykli, a i tak zajęło to mniej więcej godzinę. Pamiętacie jaka była awantura na tym samym przejściu ze 2 lata temu że tu się nie odprawia motocykli? |
 500 metrów od granicy już po ukraińskiej stronie |
 Pierwsze przykazanie - tankowanie |
 Kolejka do dystrybutora spora, cierpliwość się przydaje |
 jeden z 3 sprzętów jaki tam widziałem |
 Może dlatego we Lwowie byliśmy rodzajem sensacji |
 a ludzie na każdym postoju przychodzili robić sobie zdjęcia z motocyklem |
 Lwowska ulica z daleka wygląda jak normalna ulica |
 można sobie nawet gdzieś usiąść i popatrzeć |
 Jest tylko jeden szczegół - wszędzie kostka brukowa |
| Póki co zdjęć brak więc musze opisać to własnymi słowami: | ||
| Lwowska kostka
brukowa:
Jest wszedzie. Solidna, granitowa, położona przez mistrzów w swoim zawodzie. Jest tylko jedno ale. Ostatni remont nawierzchni był zrobiony gdzieś tak w 1939 roku. Kostka jest tak sklawiszowana, że ciężko jest znaleźć obok siebie dwa kamienie których lico jest na tym samym poziomie. Dla ułatwienia dodam, że przez to pojęcie rozumiem różnice nie większa niż 2 cm. Do tej niewątpliwej atrakcji należy dołożyć tory tramwajowe które potrafią wystawać na 20 cm (od najwyższej kostki) albo być zapadnięte na 20 cm (od najniższej). Dla motocykla to istny horror.
|
||
| Lwowianie:
Generalnie zwykli, normalni ludzie. Da się z nimi dogadać po polsku (rozumieją) a i ich można zrozumieć jak mówią po ukraińsku. W razie czego dostępne są plany miasta, nawet po polsku więc z bukwami nie ma problemu, ale... no właśnie. Nazwy ulic na tych planach są spolszczone. Zupełna paranoja. Spróbuj zapytać się o ulice Kościuszki na przykład. Bez minimum informacji na temat tego jaki jest system nazewnictwa ulic ani rusz.
|
||
| Zabytki i inne
turystyczne atrakcje:
Zabytki i owszem są. Najwięcej ich w mini przewodniku po mieście przetłumaczonym dosyć dowolnie na język polski. Nawet mapka w nim jest. Ale jakoś nie wiadomo dlaczego mimo ze w opisie miejsc jest Cmentarz Łyczakowski to odpowiedniego odnośnika na mapce brak. Interesujące nieprawdaż? |
Cmentarz Łyczakowski i jego fragment Cmentarz Orląt Lwowskich opisałem osobno, więc nie będę tym się teraz zajmował. | |
| Tak w ogóle to odniosłem wrażenie, że
Lwowianie nie mają pojęcia co to Cmentarz Łyczakowski i nie wiedzą jak tam
dojechać. Jakaś plaga. Zupełnie jakbym zapytał warszawskiego taksówkarza
o drogę. Tak powie że nie ma szans trafić albo pokieruje na drugi koniec
miasta. Nasz sposób na to to pytanie nie o Cmentarz ale o niedaleką jego
ulicę. Dziwne ale ją znał każdy zapytany. Jej nazwa to Podwalnaja (jakoś
tak) na tej ulicy wystarczyło znaleźć skrzyżowanie z Piekarską i tą prościuteńko
do głównej bramy Cmentarza
|
||
| Powrót
Powrót nieco zmienioną trasą do Krościenka był Prawie całkiem spokojny. Praktycznie już żadną atrakcją nie były KOSZMARNE dziury na drodze, piach i inne niespodziewane przeszkody Przestaliśmy też się przejmować oblewaniem nas wodą - w końcu dla nich to był właśnie lany poniedziałek - Inna sprawa że dzięki jakiemuś pijanemu kretynowi z wiaderkiem składający się właśnie w zakręt Nemo złapałby cudnego szlifa. Pewnie palant dostałby bęcki na otrzeźwienie ale nas było tylko 7-miu a ich cała wioska więc w pięknym kwiecistym rosyjskim stylu Nemo wygłosił słowny opierdol i pojechaliśmy dalej |
||
| Granica (wyjazd)
Spokojnie i bez kolejki - pasem dla motocyklistów :)
|
Dwa interesujące teksty z rozmowy z obsadą granicy: | |
|
-Czy przewozi pan alkohol? |
-Bak pełny? |
|
| Na koniec trochę
ukraińskiej statystyki:
|
||
| Foto-paczka komiks - Pierniki6 (rar, 97 fotek 800x600, 7,2MB) |
||